z nutką czerwieni i złota...

Wczoraj powstał nowy wianek - stroik... jak kto woli.
Można go powiesić na drzwi... takie było pierwotne założenie ale wpadłam na pomysł by posłużył jako stroik....
Poniżej moje kombinacje:

o tym, co mnie ostatnio pochłania....

Dzisiaj tak krótko... od pewnego czasu oddaję się temu co zawsze lubiłam... a mianowicie tworzyć swoją małą przestrzeń, dopasowywać ją do swoich potrzeb, do siebie...
Za jakiś czas pokażę Wam moje różne kombinacje, aranżacje w moich skromnych czterech ścianach...
Dzisiaj jednak chciałabym Wam pokazać kilka moich małych dzieł Bożonarodzeniowych... co prawda do świąt jeszcze trochę czasu zostało... ale pomału pomału można już o nich myśleć...
Tych stroików pewnie jeszcze trochę tutaj będzie... dzisiaj jednak tylko kilka i to na dodatek w mało ciekawej "oprawie"... niestety nie wystarczyło czasu na zrobienie ciekawych zdjęć... gdyby jednak kogoś zauroczyły, to zapraszam... chętnie i dla Was coś wytworzę :)

Zazwyczaj nie biorę udziału w zabawach... ale dzisiaj postanowiłam wziąć udział w CANDY u Paulinki :)
Zapraszam chętnych do zabawy na bloga Pauliny :)

http://paulaaart.blogspot.com/2013/05/79-candy.html

Marlena

Dzisiaj kolejna sesja... z głębokiej szuflady...
Zapraszam do obejrzenia kilku ujęć ze śliczną Marleną...

Natalia

Dzisiaj sesja z zeszłego jeszcze roku... 

Mamy już prawie koniec tego roku a te zdjęcia były robione jakoś tak na początku 2011... 

Zapraszam do oglądania...

kałuża

Dzisiaj kilka migawek z szaleństwa w kałuży mojego synka... powiem tylko, że jak mnie zauważył z aparatem w ręku, to zwątpił... sam nie wiedział co się dzieje... i na swoje wytłumaczenie dlaczego w taki zimny dzień biega po kałuży powiedział: "mamuś brudne dziecko, to szczęśliwe dziecko..." i miał rację...

... bo nic już nigdy nie będzie takie jak dawniej...

Chodź ze mną na spacer – pokażę Ci wszystkie
miejsca, w których byłem, kiedy Cię nie było.
Wezmę Cię daleko, za granicę skóry,
przez noc i ból w krzyżu – na szczyt i na dno.

Niech to wędrowanie będzie uzdrowieniem,
niech zasklepi rany w popękanej ziemi.
Przyłóż swoje usta do wyschniętych drzew.
Nagie pnie obejmuj. I obejmij mnie.

Połóż się na ziemi. Tu jest nasze miejsce:
pośród krecich kopców i opadłych liści.
Tu, wtuleni w siebie, pośniemy jak dzieci.
Miękki i łagodny przykryje nas śnieg.
/Szymon Babuchowski/